Кшиштоф Камиль Бачиньски. ( Не стой у тёмных мира вод...)

 (Nie stój u ciemnych świata wód...)

Кшиштоф Камиль Бачиньски.

(Не стой у тёмных мира вод...)

Жене

Nie stój u ciemnych świata wód,  

Gdzie sny mozolne kłębią się i dławią,

Kiedy nad nimi czerwone korabie  

Smoki ogniste i obłoków łódź.

Не стой у тёмных мира вод,

Где сны клубятся тяжестью утраты,

Когда над ними красные фрегаты,

Драконы в пламени – небесный флот.

O,nie wywołuj po imieniu zła,

o,nie wywołuj przed milczącym lustrem,  

tam każde oczy staną mdłe i puste

i pokalana nocą każda twarz.

Не вызывай из бездны имя зла,

Молчи перед немыми зеркалами

Чтоб очи помертвелыми не стали

И  на лицо  ночь порчу навела.

Nie szukaj,nie patrz w mroczny grób,  

Gdzie ocienione chłodem zgniłej woni

Nawet strzeliste świeczniki jabłoni,

I ciało barbarzyńskie—jak gotycki trup.

И не смотри в могилы мрачной глубь,

Охвачено здесь холодом гниенья

И яблони стрелистое цветенье,

И  варвара готического труп.

Oto się liście z łodyg tęgich rwą,

Jak żywe gwiazdy lecą, jak motyle lśnią

Nad ludzką nędzą ciemną i kaleką

I dźwięk wydyma kwiaty na kształt złotych trąb.

С тугих ветвей срывается листки,

Живыми звёздами горят как светляки

Над темнотой людской, больной и грубой.

Цветы звучат как золотые трубы.

Poszukaj tam,w splątanych burzach traw,

W naczyniach roślin napełnionych życiem,

Gdzie w kroplach deszczu czeka cię odbicie  

Boga żywego w łunach żywych barw.

Там поищи, в сплетниях травы,

В растениях наполненных движеньем,

И в каплях влаги сыщешь отраженье

Живого Бога в радугах живых.

Liście pożyłce odczytaj do dna,

Aż w oczach twoich jak drzewa wytrysną,

Aż duchy światła w powietrzu zawisną.

Naucz się życia, co przez życie trwa.

Ты листья жёлтые прочти наперечёт,

Они в очах твоих вернутся к жизни,

И духи света в воздухе зависнут.

Учись той жизни,что сквозь жизнь течёт.

Nazwij się w ogniu, w kołysaniu wód,

W niedosięgalnych mocach powstawania.

Wtedy nie starczy słówiu kochania—

—poczujesz owoc nieba na końcach ostrich kłów.

Ты назовись  в огне, в теченье вод,

В непостижимых силах сотворенья.

И не любовь тому определенье -

- почуешь на зубах небесный плод.

1941.

Лев Бондаревский, поэтический перевод, 2016

Сертификат Поэзия.ру: серия 239 № 117160 от 03.01.2016

2 | 22 | 1610 | 24.04.2024. 00:20:07

Произведение оценили (+): ["Алёна Алексеева", "Нина Матвеева-Пучкова"]

Произведение оценили (-): []